SAYILARI ÇOK AZALAN NEHİR YUNUSLARI

NEHİR yunusları bugün sadece Güney Asya ile tropikal Güney Amerika'nın tatlı veya tuzlu sularında bulunan ve nüfusları gitgide azalmakta olan bir grubun üyeleridirler. Gerçek yunuslardan, boyunlarmdaki kemiklerin tek bir parça halinde birleşmiş olacak yerde, kara memelilerindeki gibi ayrı ayrı oluşu yüzünden ayrılırlar. Bu hayvanların çok uzun ve dar gagaları ve çok sayıda dişle silâhlı çeneleri vardır.

ÇAMURDA YİYECEK ARARLAR

Bu grubun en iyi bilmen üyesi «Ganj nehri yunusu» dur (Platanista). Yerliler bir hayvanı isimlendirirken çok kere çıkardığı sesi taklit ederler. Hindular da bu yüzden bu yunusa aynı zamanda «Susu» demişlerdir. Yunus su püskürtürken bu sesi çıkanr. Zavallı «susu» hemen hemen kör olup Ganj ve İndüs nehirlerinin dibindeki çamurda kendine karides ve tembel bazı balıklar arar.
Başka bir garip tür olan «beyaz bayraklı  yunus»   da   (Lipotes),  hemen hemen kördür. Rengi mavimsi gri, uzunluğu da 240 santime yakındır. Sırt yüzgeci suyun yüzünü yardığı zaman bayrağa benzetilir.
Bu yunus balığına Çin'in Hunan eyaletinde, Yangçe nehrinin hemen hemen 1000 kilometre yukarısında-ki tatlı sulu Tung Ting gölünde rastlanır. İhtimal yüzyıllar önce nehir yoluyla gelerek bu gölde tıkılıp kalmıştır. Fakat Çinliler bu gölde yunusun varlığını kendilerine has sekide anlatırlar. Yunusun uzun yıllar önce gölde can veren bir prensesin soyundan geldiğine inanırlar.
Çinliler bu efsane yüzünden hayvanı öldürmek istemezler. Bir yunus balığı kaza sonucunda ölürse, yağını soğuk algınlıkları ve başka hastalıklara karşı deva olarak kullanırlar.